ψιλέθειρον

τὸ, Α

ψίλωθρον*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. επιθ. ψιλέθειρος) < ψιλός + -έθειρος (< ἔθειρα «κόμη»), πρβλ. ορθο-έθειρος].